Vele hebben veel, geen hebben genoeg.
De jacht is begonnen in Zweden. Het merendeel van het land is er van in de ban. Persoonlijk heb ik er nog (gelukkig) weinig van mee gekregen. Het is een traditie, niet een waar ik warm voor loop. Over twee weken is het weer achter de rug. Ondertussen heb ik een sterk reflecterende jas gekocht want gezien worden is wel belangrijk in de donkere tijden die er aan staan te komen. En ik word momenteel niet graag aangezien voor een beer.
De huizen-jacht is een heel ander verhaal. In Zweden is er in plaats van een vraagprijs de uitgangsprijs (utgangspris) en potentiële kopers kunnen hierop bieden. Ook hier schitteren menselijke eigenschappen. Een prijs die aantrekkelijk lijkt wordt geheel vermorzeld door hebberigheid. Het gezegde ‘ Many have much, none enough ‘ is hier op zijn plaats. De plek die wij thuis gaan noemen ligt nog geduldig op ons te wachten.
De afgelopen tijd is de keuken hier verworden tot een klaslokaal met een hele ijverige leerlinge. Zweedse woorden vullen het luchtruim. Jolien is zelfs lid geworden van de bibliotheek en Zweedse kinderboeken worden gelezen. Erg trots op haar. Ook het Carl Larsson museum (www.carllarsson.se/en/), op haar advies, was een hit. Ook ik zal met de taal moeten gaan stoeien. Ik heb een start gemaakt en voor het slapen gaan lees ik Jolien voor uit een Zweeds boek. Wat tot op heden leidt tot gierende lachsalvo’s…