Meetellen

Zondag in ochtend valt het me op dat de diversiteit van bomen toeneemt naar mate ik Gothenburg nader.  Zo neemt het aantal verkeersdeelnemers, de irritatie en de snelheid ook toe en dus neem ik de alternatieve route. Merkbaar rustiger is het hier is. Er is meer ruimte. Het gebrek hiervan, op de hoofdweg, maakt dat mensen minder leuk en sociaal gedrag gaan vertonen. Zweed, Nederlander, vrouw, man er is ineens gelijkheid. Ruimte hebben wij als mens blijkbaar nodig. En die is hier genoeg.

En anders maken we ruimte bedenk ik me na verbaasd af te remmen voor een bord met 40 km. 40 Km per uur, geen dorp of woningen te bekennen alleen maar bos..? Een paar honderd meter verder… verkeersdrempels. Over de snelweg? Ineens gaat het lampje bij mij branden. Langs de meeste doorgaande wegen zijn duizenden kilometers aan hekwerk geplaats, in Zweden, om dieren te beschermen tegen het verkeer. Maar dieren hebben ruimte nodig en dus ook een oversteekplaats. Ik passeer een heuse oversteekplaats voor dieren. Geweldig!

Dieren tellen hier mee. Ondertussen hebben Jolien en ik officieel het felbegeerde persoonsnummer aangevraagd bij het Skatterverket (Zweeds belastingkantoor). De man die ons hielp was onder de indruk van de diploma’s en getuigenschriften die Jolien in haar studiejaren behaald heeft. Het resultaat horen we binnen 18 weken. Je telt pas mee, in Zweden, als je een persoonsnummer hebt.