Midsommar

Het is een komen en gaan van mensen uit Nederland. We hebben nog nooit zoveel bezoek gehad. De anders zo stille omgeving is veranderd in een levendige en gezellige boel. Caravan op de oprit, fietsen in de stalling en een kampvuur waar zelfs onze kleine vriend (een jong vosje) op afkomt. Met al die mensen is het voor mij altijd even afwachten of ik het trek. Het lukt me aardig. Niet verwonderlijk hoor want het zijn stuk voor stuk lieve mensen. Michiel, Judith, Lies, Wim, Anne, David, Carina, Nina, Nynke, Auke, Dick, Tiny, Karin tack. Op dit moment is Bart op de  fiets onderweg vanuit Middelburg. Het moet niet gekker worden… De Zweden laten zich ook zien met al die nieuwe mensen. Nieuwe vriendschappen ontstaan. Door het ontbreken van televisie bij ons hebben we de halve finale kunnen zien samen met vrienden en familie bij Agneta thuis. En binnenkort komt ook Pauline met haar ouders hier op vakantie en een jonge eik plaatsen onder het motto van: A society grows great when old men plant trees whose shade they know they never sit in.

Maar niet alleen zijn het de mensen die het hier een stuk dynamischer maken. Op het pad hier naast ons huis stond Jolien en Agneta oog in oog met een jonge mannelijke eland. Prachtig ervaring. En bijna in onze tuin.. Zoals ik al vermeldde hebben we ook een nieuw vriendje in de vorm van een jong vosje. Nieuwsgierig van aard. Het is ook nooit meer echt stil. Een continuiteit van gezoem, van wat lijkt op miljoenen insekten. De aanvliegroutes van Schiphol verbleken erbij. Recent ook nog een salamander in mijn mouw toen ik mij fleece aantrok. Gekke gewaarwording toen hij mijn mouw uitsprong de keuken in. Jolien heeft hem na 2 dagen terug gevonden en buiten gezet. Jolien werkt momenteel bij de B&B in Sillerud. Het vinden van vast werk is een vast onderdeel geworden van Jolien haar week-ritme. Brieven gaan de deur uit, mensen aangesproken, afwijzingen volgen. Toch geeft ze de moed niet op. Niet altijd geheel vlekkeloos maar wel volhardend. Ik ga op mijn beurt ook meer kijken naar mijn mogelijkheden. Ik heb ten slotte een produkt dat er mag zijn. Recent een externe drive laten repareren in Oslo. Wat een genot om mijn fotowerk weer te kunnen aanschouwen. Trots! Het fotoboek van Zweedse documantaire-fotograaf Sunne Jonsson werkt wel heel motiverend. wat een pracht beelden!!

photo by Sunne Jonsson 1956

Dagen zijn alweer korter aan het worden. Hier duidelijk merkbaar aangezien het nu ’s nachts donkerder is geworden. Wim, een scheepstimmerman uit Koudum, is ook nog langs geweest samen met zijn vrouw Anne. Hun advies was maak 1 kamer woonbaar voordat de winter indaalt. Zo gezegd zo gedaan. Een eettafel staat er (gevonden hier achter in een schuur) verlaagd plafond eruit gesloopt. Het oude planken plafond dat vrijkwam met lijnolieverf geschilderd. Kozijnen en deuren geschilderd. We gaan deze kamer behangen met oude zeekaarten van mijn vader. Dus straks echt een ‘captains dinner’. Lennart, onze buurman van 2 km verderop, gaat mij meehelpen met de aanleg van de electra. Hij kwam laatst ook langs om de hardheid van ons water te testen. Nou, veel zachter kan water niet zijn was zijn constatering. Lucky us. Lennart, Anders en ik gaan binnenkort 3 dagen zeilen met een gehuurde zeilboot op meer Vänern. Het grootste meer van Zweden. Jolien even rust…