Sverige
Sverige
A bee is humming, a bird is singing, the leaves are whispering in the wind. Naturen är i konversation.
Liggend in het hoge gras met mijn ogen dicht en de warmte van de zon op mijn huid luister ik naar het gezoem van een bij die zijn weg zoekt naar de nectar. Met het ruisen van de bladeren in de achtergrond. Ik voel me veilig. De natuur is dan in gesprek. Alles lijkt op z’n plek. Het klopt, meer is niet nodig. Ik herken dit geluid, van vroeger, als kind.
Naar mate ik ouder ben geworden is de invloed van lawaai, in mijn leven, zo groot geworden dat ik op zoek ben gegaan naar stilte. Een zoektocht die eindigde in de conclusie dat er, voor mij, in Nederland geen echte stilte meer vindbaar is.
Zweden heeft dit wel. Wat wel ontbreekt zijn geluidswallen, mensenmassa’s in de straten van dorpen en steden, gehaastheid, luchtvervuiling, hecto-palen en files. Met 80 km per uur rij ik op de snelweg en iedereen rijdt op gepaste afstand. Een verademing. Gisteren wilde op de snelweg een das oversteken. In een reflex kijk ik in mijn achteruitkijkspiegel en zie een lege snelweg. Ik rem rustig af en laat het dier oversteken.
Zweden lijkt een goede keuze om op zoek te gaan naar een plek die ik thuis kan gaan noemen.