Skogen/Bosrijk

Met mijn boodschappen loop ik terug naar de auto. Ben old school en moet mijn deur nog met de autosleutel openen. De kou van de winterdame houd mijn deur gesloten. Tja dat kan je overkomen in Zweden en moet lachen in mijzelf. Het is 10 november.Nu een maand later lijkt die winterdame in geen velden of wegen te bekennen. Het huisje is makkelijk warm te krijgen, soms zelfs zonder verwarming.

Een vriendin heeft in Nederland mijn jaarlijkse knipbeurt verzorgd. Voelt fijn zo’n verzorging, en bij afscheid krijg ik van haar zus een nieuwe E-reader in mijn handen gedrukt. “Voor in het bos fluistert ze.” Hoe lief kan het leven soms zijn. En het werkt, ik ben weer begonnen met lezen sinds lange tijd.

Via mijn buurvrouw Agneta (internetcafé zoals wij de zondagochtend noemen) kan ik nu bij de online bibliotheek boeken huren.

Bosrijk van Anne Sverdrup-Thygeson (ISBN 9789403131825).

Wat een mooi boek en wat kan ze leuk schrijven. Een dame met kennis van zaken. (hoogleraar biologie Noorse universiteit).

Leerzaam, en kennis heb ik nodig nu ik een deel van de tuin wil gaan verbeteren. Meer diversiteit want nu is een ongezonde situatie; alleen maar sparren die met hun kruinen al het licht blokkeren en zorgen voor een dik naaldenpak. Weinig levensvatbaarheid en dat is juist wat we nodig hebben om een gezonde bodem te krijgen.

Niet alleen Bosrijk ben ik aan het lezen maar ook ‘Geroezemoes in het gras’ van Dave Goulson.

Nog zo’n slimme en humoristische persoon. En met zoveel liefde geschreven. Ik ben me ook meer en meer gaan interesseren voor die mij onbekende (en levensbelangrijke) wereld van insecten. Waaronder het sterkste dier ter wereld!! 150 graden boven nul geen probleem, weken zonder zuurstof en water, geen probleem; 200 graden onder nul, geen probleem; de druk op de bodem van de diepste oceaan (11 km) geen probleem.

Dat de jaarringen van een boom de leeftijd aangeven weten de meeste mensen wel maar dat het een soort vingerafdruk is van de boom wist ik niet.Voldoende vocht en licht vertalen zich in brede jaarringen, terwijl er in droge seizoenen smalle ringen worden gevormd. Zo wordt het klimaat in het lichaam van de boom ingeprint.

Toen we het huis net gekocht hadden liep ik met een Zweed door het bos achter het huis en hij klaagde dat het zo’n rommeltje was met al die omgewaaide dode bomen. Opruimen was zijn advies. Toen twijfelde ik daar al aan en nu weet ik het zeker. Een boom wordt meer levend door te sterven.Er komen zoveel soorten in dit hout te wonen. In Noorwegen zijn dat er minstens 6000 met schimmels en insecten als belangrijkste vertegenwoordigers. Ik laat het dus lekker een “rommeltje”

Je hoort, ik geniet van mijn boeken. En via het internet heb ik een handboek bosomvorming ter verbetering van de bosbodem kunnen downloaden. Bedankt Heleen Verbeek!!handboek-bosomvorming-heleen-verbeek

We maken een begin van hopelijk iets moois (en heel hard nodig). Tijd is een ander begrip in het bos dus echt ervaren ga ik de verbetering niet maar het is een begin. Maakt hoopvol in de wereld van kaalkap.

Jolien is in Middelburg naar een lezing geweest van Griet op de Beeck. Een indrukwekkende dame.Aan het begin vroeg ze aan de mensen die wie er wel eens denkt dat het bij de ander altijd beter lijkt te lopen, op te staan. De volle zaal stond op. En zo zat de avond vol van verassingen. Een authentieke en wijze vrouw met een heftig verleden. Chappeau.

Klaas is bij Jolien langs geweest. Niet om haar mee te nemen naar Spanje maar een steun in de rug te geven in de vorm van een chocolade letter en een liefdevol gedicht. Want die oude (en wijze) man weet dat het niet altijd even gemakkelijk is met een liefde en mooie plek zo ver weg.

En dat is ook zo Sint. Maar het lukt ons. Kerst voor de deur. Hier in Zweden zie je nu in deze donkere tijd overal lichtjes branden. Ik ben nooit een kerstman geweest. Het gebrek aan een echt familiegevoel ligt hieraan ten grondslag. Ik ga met de kerst brood bakken en geven aan de mensen die mij dierbaar zijn. “Kerstpakket”.

De standaard teksten met fijne dagen en gelukkig nieuwjaar laat ik achterwege.

Maar uit de grond van deze hartjes wensen wij iedereen een gezonde en schone planeet.

Jag går tillbaka till bilen med mina matvaror. Jag är gammalmodig och måste fortfarande öppna dörren med bilnyckeln. Vinterdamens kyla håller min dörr stängd. Ja, det kan hända en i Sverige, och jag måste skratta för mig själv. Det är den 10 november. Nu, en månad senare, verkar den där vinterdamen inte synas till någonstans. Stugan är lätt att värma upp, ibland till och med utan uppvärmning.

En vän i Nederländerna tog hand om min årliga hårklippning. Det känns bra att ha den typen av omvårdnad, och när vi säger adjö räcker hennes syster mig en ny e-läsare. “Till skogen”, viskar hon. Så ljuvt livet kan vara ibland. Och det fungerar; jag har börjat läsa igen efter lång tid.

Genom min granne Agneta (ett internetcafé, som vi kallar söndagsmorgnar) kan jag nu hyra böcker från onlinebiblioteket.

Bosrijk av Anne Sverdrup-Thygeson (ISBN 9789403131825).

Vilken vacker bok, och vilken fantastisk författare hon är. En kvinna med expertis (professor i biologi vid norska universitetet).

Informativ, och jag behöver kunskapen nu när jag vill förbättra en del av trädgården. Mer mångfald, eftersom den nuvarande situationen är ohälsosam; bara granar, deras kronor blockerar allt ljus och skapar ett tjockt lager av barr. Liten livskraft, och det är precis vad vi behöver för att skapa hälsosam jord.

Jag läser inte bara Bosrijk, utan även ‘Buzz in the Grass’ av Dave Goulson.

Ännu en smart och humoristisk person. Och skriven med så mycket kärlek. Jag har också blivit alltmer intresserad av insekternas okända (och livsviktiga) värld. Inklusive världens starkaste djur! 150 grader över noll inga problem, veckor utan syre och vatten, inga problem; 200 minusgrader, inga problem; trycket på botten av det djupaste havet (11 km) inga problem.

De flesta vet att ett träds årsringar indikerar dess ålder, men jag visste inte att de är ett slags fingeravtryck. Tillräcklig fukt och ljus omvandlas till breda årsringar, medan smala ringar bildas under torra årstider. Det är så klimatet präglas på trädets kropp.

När vi först köpte huset gick jag genom skogen bakom huset med en van och han klagade på att det var en sådan röra med alla de där fallna döda träden. Hans råd var att städa upp dem. Jag tvivlade på det då, men nu vet jag säkert. Ett träd blir mer levande genom att dö. Så många arter kommer att leva i den här skogen. I Norge finns det minst 6 000, med svampar och insekter som de viktigaste representanterna. Så jag är glad att kunna lämna det som en “röra”.

Som ni ser tycker jag om mina böcker. Och jag kunde ladda ner en manual för skogsomvandling online för att förbättra skogsmarken. Tack, Heleen Verbeek!! handboek-bosomvorming-heleen-verbeek

Vi skapar början på något förhoppningsvis vackert (och mycket välbehövligt). Tid är ett annat begrepp i skogen, så jag kommer inte att uppleva förbättringen på riktigt, men det är en början. Det ger hopp i avskogningens värld.

Jolien deltog i en föreläsning av Griet op de Beeck i Middelburg. En imponerande kvinna. I början bad hon dem som ibland tror att det alltid verkar gå bättre för andra att ställa sig upp. Hela rummet reste sig. Och så var kvällen full av överraskningar. En autentisk och vis kvinna med ett turbulent förflutet. Hatten av.

Klaas besökte Jolien. Inte för att ta henne till Spanien, utan för att erbjuda stöd i form av ett chokladbrev och en kärleksfull dikt. För den gamle (och kloka) mannen vet att det inte alltid är lätt med kärlek och en vacker plats så långt borta.

Och så är det, Sankt Nikolaus. Men vi klarar det. Julen är precis runt hörnet. Här i Sverige, i denna mörka tid, ser man ljus brinna överallt. Jag har aldrig varit en jultomte. Bristen på en sann familjekänsla är roten till detta. Jag kommer att baka bröd till jul och ge det till mina nära och kära. “Julpaket.”

Jag hoppar över standardmeddelandena God Jul och Gott Nytt År.

Men från djupet av dessa hjärtan önskar vi alla en hälsosam och ren planet.